bloguma gündüz gözüyle bakmayalı çok uzun zaman olmuş. yani bir arkadaşımın deyimiyle "kararmış" olduğundan beri bakmamışım. hakikaten de kararmış. gözü yoruyor. bi çaresine bakmak lazım ama şimdi olmaz. çünkü sevdiceğimin katkılarıyla kodlarına yaptığımız eklemeler mevcut. ben bir başıma onları hizaya sokamam.
ilk başta hasta olduğumdan dışarı çıkmıyordum. bir süre sonra zevk olmaya başladı. son iki haftadır bir defa bir saatliğine üsküdar'a inmenin haricinde adımımı atmadım dışarıya desem, ki dedim, mübalağa olmaz, doğru olur galiba. beni bıraksan aylarca aynı bu şekilde yaşayabilirim. ama kim bilir, sonra aylarca adımımı eve basmayabilirim de.
o yüzden şimdi buna bir son vermeliyim.
1 yorum:
Hesapsiz binebilmek bir otobuse.. Ne hos, ne hafifletici his!
Yaptim yapmasina da, bayrami hesaba katamamisim, yeni otogarda donus bileti bulamayinca ani kurdesen doktum.
225 km. yurumek kolay degil, aktarmayla saatlerce suren bir sirketin otobusune bile razi olmak zorunda kalabiliyor insan..
Yorum Gönder