eve dönmek için sokağa çıktığımızda saat 23'ü geçmişti. sokakta bizi üzerimize yağan kar karşıladı. o kadar heyecanlandı ki, iki elini açıp avuçlarına konan kar tanelerine bakarken, kendini unuttu. nerede olduğunu, nereye gittiğini.
"işte o gün bugün" dedi. "işte o gün bugün! günlerce aylarca beklediğime değdi. en sonunda yağdı. bugün, bugün.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder