bir şarkı gelir uzaktan söyler aşktan yaşamaktan

ramazanın gelmesine çok az kaldı. hemen geçti iki mübarek ay. günler de hızlı geçiyor burda, aylar da.

yine ihtilaf var galiba ramazanın başlangıcı hususunda. bu beni çok üzüyor. bütün dünya müslümanları ve Hz. Muhammed sallallahualeyhivesselem ümmeti olarak aynı günde oruca başlayamamak yani, aynı zamanda bayram edememek daha çok.. bu da geçer, güzelir inşallah..

güzelir tashihli bir kelime değil. böyle bir kelimeye de ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum :) en azından benim ihtiyacım var. tıpkı şevel gibi.

bugün eşim gideli 6 gün oluyor. ben de oğlumla beraber adapazarı'na gideceğim nasipse. o çin'e gitti, bir günde karar verip, ertesi gün. ben de sakarya'ya gidiyorum, aylardır karar verememiş olarak. aramızda böyle küçük bir fark var işte :)

ramazana ağabeyimin evinde gireceğim bu sene. aslında bu çok iyi olacak. şimdilik dirayetli görünüyor olsam da muhtemelen tek başıma sahur yaparken kendimi bastırdığım bütün duygularımla kötü hissedecektim. teşekkür ederim yenge, bıkmadan usanmadan beni davet ettiğin için. sen gerçek bir dostsun.

hava da sonbahar havasından çıktı gibi biraz. iyi oldu aslında. abimlerin evinin önündeki çayırlarda çocuklar güle oynaya vakit geçirirler nasipse.

hangi otobüs şirketiyle gideceğimi hatırlayamıyorum ve tabii ki otobüs saatlerini de bilmiyorum. çantamızı alıp çıkarız ve hemen evimizin aşağısındaki harem garında kendimize bir otobüs buluruz diye temenni ediyorum. bizi kimsenin otobüse bindirmeyecek olması içime dokunuyor. himayesizlik hoşlandığım bir şey değil.

hayat akıp gidiyor. ve durmuyor, bir şarkı geliyor uzaktan. ta uzaktan. söylüyor aşktan, yaşamaktan.