11 Ocak 2016 Pazartesi

annemi özledim

bu bana ilk defa olmadı, beynimin tozlu naylonla kaplanışı. koşar anneme giderdim, o sebze doğrardı tencereye. Ekmek tahtasını getir, bıçağı mutfağa götür derken iyileştirirdi beni. Şimdi çaylar, kahveler.. Yırtılmıyor laylonum.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

çok üzdün beni gece gece. çok iyi bir anne olmanı isterim canım benim