2 Şubat 2013 Cumartesi

rın rın rın

dilimin ucunda. tam olarak dilimin ucunda. böyle keskin bir his. ufak bir çentik atılmış gibi, ama acımayan. bu yakında keskin kelimeler çıkaracağının işareti. sana neyse? bana öyle.

bazı sabır timsalleri ne kadar da sabırlılar. elimde iptal ve icad yetisi olsaydı, böyle sabreder miydim sanıyorsun? elimde icat ve iptal yetisi niye yok zannediyorsun?

kafası hafiften kırık bi sevdiğim, "e madem" demişti, "harbiden samimiysek, geçelim dünyadan -ukbadan. gerçekten. çıkalım yol kesenlerin önüne, keselim."

şu an bu sözlere ne kadar katıldığımı anlatamam.

kendimi hiç büyümsemiyorum fakat iki gözüm küçümseyecek halim de yok hiç. beni bir tutan var.. Allah var muhakkak.

Hiç yorum yok: