bahtiyar

"lavaboaç aldım bir de.." dedim. "lavabo mu tıkandı?" dedi. "evet." dedim. "mutfak lavabosu. yukarıdaki ama." "yukarıda mutfak mı var?" dedi. "evet, var." dedim. "küçük bir şey. bir lavabo, minik bi tezgâh.."

yüzü öyle bir hal aldı ki.. şaşkınlık, hayret...

bahsettiğim mutfağın ve tıkanan lavabonun haftamın iki gününü geçirdiğim o mekânda olduğunu anladığında, rahatladı.

"ben de evden bahsediyorsun sandım," dedi. "yukarıda mutfağımız mı var, nerede diye düşünüyorum. kaşla göz arasında mutfak yaptın sandım oraya. nereye yapmış olabileceğini bulmaya çalışıyordum."

dünyanın en bahtiyar insanı oldum.