10 Ocak 2010 Pazar

avatar'a girdim, sonra çıktım

öyle oldu, böyle oldu. saniye ilerledikçe eski planlar yıkıldı yerine yenileri yapıldı.

kendimi bir sinema salonunun bekleme salonunda buldum. hem de filmin başlamasına kırk dakika kala. tanıdığım, daha az tanıdığım, daha da az tanıdığım, çok az tanıdığım ve hiç tanımadığım insanlarla.

gözlüğümün üzerine sinemada dağıtılan gözlüğü de takıp başladım izlemeye.

çok güzeldi. mümkünse rüyamda avatarın ormanlarından görmek istiyorum.

Hiç yorum yok: