6 Ekim 2007 Cumartesi

özlemek

ramazan neredeyse bitecek. daha önce geçirdiğim ramazanlardan bir hayli farklı oldu bu ay. bu durumdan memnun değilim, memnuniyetsiz değilim. o budist rahip geldi aklıma şimdi :) sanırım memnun olmaya daha meyyalim.

özlemekle geçiyor bu günlerde ömrüm. sanırım en çok Ayşe'yi özledim. onunla soğuk sokaklarda yaptığımız ucuz ve lezzetli iftarlar geliyor aklıma, gülümsüyorum. bir de o hep gülümsesin istiyorum. "karşı karşı dururken yüzüne hasret kaldım".

sabahları erkenden uyanıyorum bazen, denizi görüyorum, bakıyorum, bakıyorum. denizi görmeden tuzlu kokusunun genzimi yaktığı o sabahı özlüyorum sonra. sonra o sabah denizi görmediği halde tuzlu deniz kokusundan genzi yanan diğer kişinin de bunu özlediğini düşünüyorum. aslında değişen bir şey olmadığını söylüyorum kendi kendime. varlık da bir yokluk da diyorum. çok konuşuyorum galiba, susuyorum.

susmamı bozup beni çok mutlu eden bir şey daha söylemek istiyorum. şöyle başlıyor: elif, be, pe, te, se, cim, çim :)

1 yorum:

ayse dedi ki...

unutmadım ben de. hem çok özlüyorum senin gibi. sanırım çok acele ettim yaşamak için. hemen bitti. şimdi yeni şeyler bulamıyorum. eski şeylere de ben yakışmıyorum artık. neyse ki fatma'm var hep. "hep fatmam" var!