çok canım bir arkadaşım vardır, ayşe. onu öyle bir severim ki, neden sevdiğimi bile bilmem. işte o, aldı tasını tarağını geldi bizim sokağa yerleşti. benim için geldiğini söylemek isterdim ama evlerindeki süleymaniye-haliç kesitinden görünen boğaz manzarasını görmezden gelemem :)
onunla pazara gittik bugün. sebze meyve felan aldık.
güzeldi gerçekten.
hele kavun..
2 yorum:
önce o ayşeyi kendim zannettim, gaflet makamı insanı olarak :) yanında bir ayşe'n var şimdi. hem de ne güzel bir ayşe...ne mutlu ikinize de! komşular sizi!
şimdi kalbimi yokaldım kıskançlık var mı diye. hasret o kadar çoğalmış ki kıskançlık varsa da perdeleniyor, görünmüyor başka şeyler.
ben sen desem, sen anlaşılırsın. ben desem yine sen. orada desem, burada desem, dedi ki desem, demesem bile..
yine sen, yine sen..
Yorum Gönder